Hindeloop 2018
Het is vandaag zaterdag, voor de verandering een keer de derde dag van het weekend. Heerlijk zo’n lang Hemelvaart weekend, helemaal als het weer ook nog eens zo fantastisch mee helpt. Het is vandaag namelijk een graad of 25 en het waait bijna niet.
Heerlijk weertje om even te gaan varen of om naar het strand te gaan natuurlijk!
Maar nee, ik heb besloten om weer eens met een hardloopwedstrijd mee te gaan doen. En dan ook nog één met een start om 16:00u, dan is het nog lekker op temperatuur.
Samen met Jouke stap ik om 14:50u in de trein, op naar Hindeloopen.
Na vijftien minuten komen we aan in Hindeloopen, of naja, bij Hindeloopen. Vanaf het station is het nog wel een stukje lopen naar het prachtige stadje.
Als we uiteindelijk aankomen schrijven we ons beide in voor de 12km, de andere opties zijn: 5, 16.1 of 21.1km.
Dan gaan we ons omkleden, dit kan in de kleedkamers van de plaatselijke voetbalclub maar dit vinden we eigenlijk wat te ver lopen. Dus drukken we een willekeurige deur open en belanden in een hokje van twee bij twee meter; hier kunnen we ons prima omkleden.
Als we ons aan het omkleden zijn vinden we het toch wel wat muf ruiken en dat, gecombineerd met de as plekken op de tafel die er staat, verraad dat we ons bevinden in het rookhok.
Zodra we omgekleed zijn gaan we naar buiten en lopen een rondje door de stad, laten we het warmlopen noemen.
Maar zoals ik al zei is het erg warm vandaag, dus warmlopen is wat dat betreft niet echt nodig.
Daarna is het tijd om richting de start te gaan.
De start is een smal straatje en we zien de bui al hangen, we hebben geen zin om ergens midden in de menigte te starten dus zijn we op tijd.
Zo staan we met een mooi ploegje te wachten tot de start, alle afstanden starten tegelijk en er zijn ongeveer 160 deelnemers.
Als dan, na ongeveer een kwartier omhangen en kletsen, het startschot klinkt schieten wij ook weg.
Meteen kan ik goed aansluiten bij het groepje achtervolgers, koploper Willem is namelijk meteen weg en niet bij te houden.
Met dit groepje lopen we in een hoog tempo het eerste rondje door Hindeloopen, toegejuicht door de vele toeschouwers!
Dit eerste stuk door Hindeloopen is ongeveer 2.5km lang.
Als we na die eerste 2.5km het weiland in gaan is de groep grotendeels uiteen gevallen, voor me tenminste, achter me hoor ik nog wel wat voetstappen.
Ik loop op dit moment op een 6e plek, van het complete deelnemersveld dan. Want het grote nadeel van een gezamenlijke start is dat je niet weet wie welke afstand loopt en je dus niet weet op welke positie je loopt, tot de afstanden verschillende kanten opgestuurd worden tenminste.
Maar dit maakt het ook wel weer leuk! Want het brengt een extra stukje spanning.
Na een kleine 4km lopen we het treinstation voorbij en slaan we linksaf een boerenpad op.
Aan mijn situatie is op dit moment weinig veranderd, ik loop lekker en nog steeds hoor ik de voetstappen achter me.
Voor me zie ik dat Marco het moeilijk begint te krijgen en dat we daardoor steeds dichterbij komen.
Als we na ongeveer 2km aan het eind van dit pad komen lopen we dan ook echt op z’n hielen.
Echter moeten nog even over een heel smal paadje waar niet in te halen valt. Zodra we hier af komen en we naast de dijk lopen is het tijd om in te halen.
Dit gebeurt ook en ik heb nu niemand meer vlak voor me.
Even verderop zie ik het punt aankomen waar de verschillende afstanden splitsen, op dit moment zijn alleen de 21, 16 en 12km nog bij elkaar, en nu wordt het opletten om te zien hoeveel mijn kant opgaan.
Als ik dichterbij kom zie ik dat mijn afstand rechtsaf moet, maar ik heb nog steeds niemand rechtsaf zien slaan, ik loop op dit moment dus op kop!
Als ik even later rechtsaf ga blijk ik inderdaad op kop te lopen maar inmiddels begin ik toch echt wel last te krijgen van de warmte.
Het duurt dan ook niet lang of ik hoor de voetstappen achter me dichterbij komen. Op dit moment weet ik dat ik straks ingehaald ga worden en dat ik er niks tegenin kan brengen, helaas.
Als ik even later ingehaald word wensen we elkaar succes en gaat hij er vandoor.
Ik werp een blik naar achteren en zie dat m’n volgende achtervolger een eind achter me is, die is totaal geen bedreiging.
Dus ik weet dat ik het nu een tikje rustiger aan kan doen.
Het vervolg van de race is een kwestie van uitlopen. Ik weet dat m’n tweede plekje veilig is, tenzij er iets geks gebeurt.
Ondanks dat het een kwestie van uitlopen is, is het ook afzien. Ik heb de warmte (zoals wel vaker) toch echt onderschat.
Gelukkig staan er af en toe nog wat mensen langs het parcours, de aanmoedigingen doen mij altijd goed.
Als ik Hindeloopen weer binnen loop, nadat ik een groepje wandelaars inclusief kinderwagen ontweken heb, merk ik toch wat van opluchting; ik ben bijna klaar!
Nu nog één keer links afslaan en dan loop ik op de finish af.
Voor de finish staan Fokje en Silvia mij al toe te juichen, super!
Dan kom ik als 2e over de finish en ik feliciteer de winnaar, we maken even kort een praatje en dan is het tijd om bij te komen. Dat is ook absoluut nodig! Deze 12km hebben er ingehakt maar eindelijk weer een mooi podiumplekje!
