Makkumer Wintertrimloop 2020

De halve marathon van Egmond is amper uit de benen maar ik ben weer op weg naar een wedstrijd, de eerste kans op (een soort van) revanche. Vandaag is de jaarlijkse Makkumer Wintertrimloop, traditioneel een leuke en vooral gezellige loop.

Zoals ik al zei is de halve marathon amper uit de benen en mede daarom (en ook gewoon voor het lekkere gevoel) besluit ik om mij in te schrijven voor de 5km, een keertje lekker knallen en misschien zelfs wel weer een keertje een podiumplek.

Ik ben veel te vroeg aanwezig, ongeveer een uur voor de start, dus heb ik tijd zat om rustig bij te praten. Dit doe ik dan ook uitgebreid tot het uiteindelijk wel echt tijd wordt om mij om te kleden en warm te gaan lopen.
Ik had het al gezien maar tijdens het warmlopen merk ik dat het echt heel lekker weer is; het is niet koud, het zonnetje schijnt en er is veel blauwe lucht te zien. Ik heb er nu echt heel veel zin in!
Dit maakt de kleding keuze ook heel makkelijk; korte broek en t-shirt, mag jij raden wat voor t-shirt..

Als het bijna tijd is ga ik samen met Joukje richting de Amstel-vlaggen, deze geven al jaren de start aan in Makkum. We schuifelen tussen de mensen door naar voren, ik wil natuurlijk wel een plekje ergens vooraan hebben, anders kan ik dat podiumplekje waarschijnlijk al snel uit m’n hoofd zetten.
Helemaal vooraan kom ik niet, maar ik ben tevreden met waar ik sta.

Alles start hier tegelijk, de 5 en 10km op de plek waar ik nu sta en de jeugdloop start bij onze finish. Bij die finish staat ook de starter en (heel belangrijk) de geluidsinstallatie. Hierdoor kunnen wij heel slecht horen wat er gezegd wordt en daarom moeten wij goed opletten, anders mis je zomaar de start.

Dan hoor ik iets wat lijkt op aftellen en op dat moment wordt het heel stil om mij heen, tot dat moment..
Het startsein en iedereen schiet weg!

Ik heb het op het begin even lastig, er stonden blijkbaar wat minder snelle lopers voor mij maar de ruimte om ze in te halen is er bijna niet. Toch lukt het uiteindelijk en weet ik mij bij een mooi groepje te voegen. In principe zijn dit allemaal snellere en betere lopers maar ik weet dat de meeste 10km lopen, ik kan ze daarom mooi gebruiken om een mooi hoog tempo vol te houden. Dat is ook nodig, want stiekem wil ik vandaag onder de 18 minuten lopen en om dat te halen moet ik gemiddeld 3:40/km lopen. De eerste kilometer lopen we hier ruim onder, maar de eerste kilometer is meestal wat sneller dan goed voor mij is dus dat is geen uitzondering.

Voor mij lopen nu ongeveer 6 lopers, 3 daarvan hebben vanaf de start al een groot gat geslagen maar deze lopen allemaal de 10km en zijn daarom sowieso niet interessant voor mij. Daar achter loopt nog een groepje van 3 waarvan ik van 1 zeker weet dat hij de 10km loopt en bij 2 andere twijfel ik. Ik loop zelf in een groepje van een man of 5/6 waar ik van de meeste weet dat ze de 10km doen. Ik loop op dit moment dus sowieso op een podiumplekje.

We lopen op dit moment buiten Makkum, na een kilometer slaan we linksaf om richting het dorp te lopen. Er volgt een rechtstuk van ongeveer een kilometer, hier hebben we even een beetje last van de wind en lijkt het groepje toch wat uit elkaar te vallen, er blijft meer een lint over.
Op dit stuk staan ook de eerste plukjes supporters, het zijn er toch wel redelijk veel. Voor mij zitten er alleen geen bekenden tussen en ik besteed er dit keer ook weinig aandacht aan, vandaag heb ik wat anders in m’n hoofd.

Dan gaan we een stukje door het gras om vervolgens links, over een brug, de woonwijk in te slaan. Hier is ook meteen het 2km punt.
Lang blijven we niet in de woonwijk want al snel komen we weer in een open stuk, gelukkig hebben we hier niet veel last van de wind want we krijgen hem zelfs een stuk in de rug.
Langs de ijsbaan, het kerkhof en de kerk, alsmaar rechtdoor richting de zeedijk.
Bij de dijk slaan we linksaf, een verradelijk bochtje, ik ben hier eerder namelijk een keer bijna op een auto geklapt. Dit keer valt het gelukkig mee, er staat niks en komt ook niet één aanrijden.

Dan volgt het minst leuke stukje van dit rondje: het trappetje en het daaropvolgende paadje op de dijk. Begrijp me niet verkeerd, dit stukje heeft echt wel wat en voegt een hoop charme toe maar als je, zoals ik nu, een snelle tijd wilt lopen is dit echt even pittig.
Het haalt mij nu ook uit m’n ritme en ik heb het moeilijk als ik op de dijk loop. Gelukkig duurt het niet heel lang en verlaat ik het paadje na een paar honderd meter weer. Eerst over een stuk gras en dan het dorp weer in.
Een paar bochten, een klein stukje over de kerkstraat en dan de brug over, langs het publiek en naar beneden.
Vanaf nu is het een stukje rechtdoor en dan komen we bij de splitsing van de 5 en 10km.
Ik loop nog steeds in een groepje, inmiddels met z’n vieren, waarvan Jetze net wat voor ons loopt. Daarvoor lopen nog een paar en het groepje met de snelsten is al ver uit het zicht.

Zoals je weet: wat naar beneden gaat moet ook weer omhoog. Dus staat ons aan het eind van de haven een klein klimmetje te wachten. Ik merk wel dat m’n energie op begint te raken en vraag me af of ik het op dit tempo vol ga houden.
Als we boven zijn zie ik plotseling Janke staan, dat kwam even als een verassing en ik ben dan ook te laat om even leuk te lachen op de foto, ach prioriteiten he..

Niet veel verder wordt het tijd om op te letten, de splitsing; wie gaat er rechtsaf voor de 10km en wie gaat dezelfde kant op als ik?
Eén voor één slaan ze af voor de 10, dit is een goed teken. Ik ben nu bijna bij de splitsing en alleen Jetze moet nog afslaan, ik weet dat hij de 10 loopt dus op dit moment loop ik dus eerste! Dat is wel weer een lekker gevoel.
Als ik bij de splitsing aan kom staat Tjerk zo druk te gebaren dat de 10km rechtsaf moet dat hij bijna vergeet voor mij aan de kant te gaan, bijna, gelukkig.

Als ik richting de rotonde loop, met niemand voor mij, hoor ik voetstappen achter me. Nu moet ik dus uitkijken, niet inkakken en juist versnellen.
Dit doe ik nadat ik de rotonde heb bereikt en linksaf ben gegaan. Doordat ik het gehijg in m’n nek voel weet ik er een goede versnelling uit te persen en ik merk dat de voetstappen wat afstand nemen, dit gaat de goede kant op.

Natuurlijk voel ik wat vermoeidheid in m’n benen maar ik ga dit doortrekken tot de finish, dat weet ik gewoon.
Na zo’n 500 meter volgt een flauw bocht naar links, eentje waarin ik de snelheid hoog kan houden.
Hierna is het alleen nog maar rechtdoor, ongeveer een halve kilometer. Ik doe er alles aan om maar te zorgen dat die voetstappen niet dichterbij komen, sterker nog ik hoor ze inmiddels niet eens meer. Dit moet dus wel kat in het bakkie zijn.
Toch probeer ik niet te verslappen, ik wil immers ook een mooie tijd lopen en dat zit er zeker weten nog in.

Als ik bij de brug kom hoor ik de spotter m’n startnummer doorgeven aan de speaker, ik kom nu echt in de buurt.
Dan loop ik Arjen voorbij, die wat in z’n telefoon staat te dromen, en dan loop ik op de finish af.
Ik schrik even als ik een bekende bij de finish zie staan. Of naja, bekende, ik ken hem omdat hij voor mij liep bij de start. Daarna heb ik hem niet meer gezien maar blijkbaar liep hij ook de 5km.
Ik finish dus als tweede, achter Henri. Sander finisht kort na mij, 5 seconden om precies te zijn.
Of ik baal van die tweede plek? Nee, natuurlijk niet! Ik ging er vanuit dat ik eerste liep maar het gat naar Henri was zo groot dat ik hem onderweg gewoon niet gezien kon hebben. Ik ben wel blij dat ik Sander nog voor kon blijven. 😉

Mijn tijd? Die was helaas net niet onder de 18 minuten, 18:03 (volgens de tijdwaarneming trouwens 18:07) dus dat doel blijft nog even in leven!