Top Nostalgie #1

Ik schrijf eigenlijk altijd over mijn ervaringen in hardloopwedstrijden maar ik wil de komende tijd ook wat andere dingen oppakken hier. Zo wil ik, bijvoorbeeld, meer over de verschillende series die ik kijk plaatsen, maar ook over een andere hobby van me: Gamen.

Ik heb, vooral in m’n jongere jaren, heel veel tijd gestoken in gamen. Van vroeger bij vrienden op de NES (Nintendo Entertainment System) en de SNES (Super Nintendo Entertainment System) tot nu op de PC.

Waar ik het in dit stukje over wil hebben? Nou, het leek mij leuk om een top 10 te maken van spellen waar ik het meeste plezier aan beleefd heb. Sommige van deze speel ik heel af en toe nog wel eens, puur vanwege de nostalgische gevoelens.
Dit is dus puur een lijst naar mijn mening, ik zeg niet dat de nummer 1 het beste is, hier heb ik gewoon puur de beste/leukste herinneringen bij.

Ik heb besloten hier een serie van te maken en twee keer per week een spel te “onthullen”.

Jaja.. Daar is dan eindelijk de nummer 1, voor mij absoluut de game met de meeste nostalgische gevoelens.
Mocht je de rest gemist hebben, dan kun je die hier terug vinden:
#10, #9, #8, #7, #6, #5, #4, #3, #2

Ik krijg de afgelopen tijd veel vragen over deze top 10. “Staat ….. er ook in?” “….. komt ook nog toch?” “Welke staat er nou op 1?”
Maar deze game heb ik nog niet voorbij horen komen.
Voor de meeste mensen zal het dan ook een enorme verrassing zijn, terwijl er ook een paar zullen zijn die zullen zeggen: achja, natuurlijk!
Nogmaals, dit is misschien niet het beste spel, zelfs niet het leukste spel, maar het gaat hierin om de nostalgische gevoelens.

De nummer 1 in mijn Top 10 Nostalgie Games is geworden:

1.      Final Fantasy VII (1997)

Ik begin even bij het begin, het verhaal over hoe ik dit spel in bezit heb gekregen is namelijk al het noemen waard.
Ik denk dat ik een jaar of tien was, we waren bij kennissen aan het eten en een vriend van hun zoon was er ook. Ik raakte met hem aan de praat en al snel hadden we het over playstation spellen. Om een lang verhaal kort te maken: hij nodigde me uit om eens langs te komen, dan mocht ik wel een spel van hem lenen.
Toen ik bij hem thuis kwam (grappig feitje: hij woonde in het huis waar ik nu zelf woon) bleek hij een enorme stapel spellen te bezitten, ik koos er drie uit en ging naar huis.
Eén van die spellen was Final Fantasy VII.

Vanaf het eerste moment dat ik het speelde vond ik het leuk, ik had echter één probleem: toentertijd had ik nog geen memorycard, ik kon dus nog niks opslaan.
Keer op keer speelde ik het begin van het spel, weer dezelfde eindbaas en daarna stoppen.
Tot ik op een gegeven moment m’n ouders zo ver kreeg om toch een memorycard voor me te kopen.
Eindelijk kon ik FFVII spelen zoals het hoorde, eindelijk kon ik verder.
Er ging een wereld voor me open, ik dacht dat ik al redelijk ver kwam maar het spel was zo ontzettend veel groter dan ik dacht.
Ter illustratie: ik was op misschien 5% van CD1 en het spel had drie cd’s.

Na een paar weken spelen bracht ik de andere spellen weer terug en vertelde hem dat ik FFVII toch graag nog wel even langer wou houden, ik vond het spel zo leuk en was nog lang niet klaar met spelen.
Toen vertelde hij mij doodleuk dat ik dan het spel wel mocht houden en hem niet terug hoefde te geven.
Ik kon mijn oren niet geloven, ik was hier oprecht heel blij mee!

Alles natuurlijk leuk en aardig maar de meeste van jullie weten waarschijnlijk nog helemaal niet wat voor spel FFVII is.

FFVII is een RPG (Role Playing Game), net als World of Warcraft. Maar in tegenstelling tot WoW is FFVII niet met andere spelers, je speelt dit spel helemaal alleen.
In het spel speel je als Cloud, een ex-soldaat van Shinra. Shinra is een energiemaatschappij en het machtigste van de wereld, de president van Shinra is praktisch gezien de president van de wereld.
In het begin van het spel help je de terroristische groep Avalanche met het opblazen van een reactor van Shinra, met deze reactoren pompen ze “Mako” uit de planeet. Mako is de “lifestream” van de planeet, het zorgt voor al het leven en zonder zou de wereld niet kunnen bestaan.
Shinra gebruikt het echter puur als energiebron en het maakt ze niet uit wat er verder met de wereld gebeurt.

Het verhaal begint heel simpel maar naarmate je verder komt, wordt het verhaal steeds een stuk dieper en blijken veel dingen anders te zijn dan je van tevoren verwacht.
Het sterkste punt van dit spel is dan ook absoluut het verhaal, je gaat echt om de personages geven.
Het is dan ook vrijwel onmogelijk om niet iets te voelen bij de bijzondere momenten die FFVII genoeg levert.
Combineer dit alles met een fantastische soundtrack en je hebt een waar meesterwerk.
Ondanks dat de graphics nogal gedateerd zijn, wat wil je ook van een spel van 20 jaar geleden, is dit nog absoluut speelbaar en raad ik het iedereen aan!

Er zijn enorm veel Final Fantasy spellen, FFVII is uiteraard het zevende deel in de serie en vorig jaar kwam deel vijftien uit. Dan zijn er ook nog een paar directe opvolgers van spellen in de serie, zoals bijvoorbeeld Final Fantasy X-2 en Final Fantasy XIII-2, en spin-offs, zoals Final Fantasy Tactics en Dirge of Cerberus.
FFVII was, en voor vele andere met mij, de eerste Final Fantasy die ik speelde maar of het de beste was? Daar zijn de meningen over verdeeld.

Oh, had ik al gezegd dat ze bezig zijn met een Remake? Hou Skedel.nl in de gaten, hier ga ik jullie namelijk absoluut over op de hoogte houden!