Top Nostalgie #2
Ik schrijf eigenlijk altijd over mijn ervaringen in hardloopwedstrijden maar ik wil de komende tijd ook wat andere dingen oppakken hier. Zo wil ik, bijvoorbeeld, meer over de verschillende series die ik kijk plaatsen, maar ook over een andere hobby van me: Gamen.
Ik heb, vooral in m’n jongere jaren, heel veel tijd gestoken in gamen. Van vroeger bij vrienden op de NES (Nintendo Entertainment System) en de SNES (Super Nintendo Entertainment System) tot nu op de PC.
Waar ik het in dit stukje over wil hebben? Nou, het leek mij leuk om een top 10 te maken van spellen waar ik het meeste plezier aan beleefd heb. Sommige van deze speel ik heel af en toe nog wel eens, puur vanwege de nostalgische gevoelens.
Dit is dus puur een lijst naar mijn mening, ik zeg niet dat de nummer 1 het beste is, hier heb ik gewoon puur de beste/leukste herinneringen bij.
Ik heb besloten hier een serie van te maken en twee keer per week een spel te “onthullen”.
Vandaag is het alweer tijd voor nummer 2! Mocht je de vorige games gemist hebben, kun je ze hier vinden:
#10, #9, #8, #7, #6, #5, #4, #3
2. Call of Duty (2003)
Call of Duty was voor mij, na BF1942, het tweede spel dat ik fanatiek online speelde. Het verschil met BF1942 was dat er geen voertuigen in CoD gebruikt werden, de levels waren ook een stuk kleiner en ook was er maar ruimte voor 32 spelers.
Ik had het concept van een shooter inmiddels al aardig onder de knie en kwam al vrij snel in clans en gemeenschappen terecht.
Doordat ik bijna elke dag wel speelde werd ik uiteindelijk ook nog redelijk goed, dit kwam uiteindelijk zelfs tot een 50e plek in Europa op Clanbase (een site, die inmiddels niet meer bestaat, waar vroeger praktisch alle spellen competitief op gespeeld werden) samen met een paar vrienden.
Ook was ik op een gegeven moment lid van “The Battle for Europe” (of: BFE), dit was een gemeenschap met spelers van over de hele wereld. Het concept was heel simpel: het was oorlog, de geallieerden tegen de duitsers, het doel was om de oorlog te winnen en heel Europa onder controle te krijgen. Er was zelfs een hele hiërarchie met aan het hoofd van beide legers een generaal, de legers waren verdeeld in meerdere divisies en ook deze hadden meerdere officieren aan het hoofd. Twee keer per week (op woensdag en zaterdag) vonden dan de gevechten plaats, deze gevechten duurden dan 12 uren (!!). Aangezien dit alles plaats vond in Amerikaanse tijden, van 18.00 tot 6.00 NL tijd, was het natuurlijk niet mogelijk om altijd alles te spelen, maar ik heb zeker wel de nodige potjes mee gemaakt. In één van m’n laatste seizoenen ben ik destijds zelfs nog officier geweest en geïnterviewd voor een Amerikaans radio station. Ja, BFE was groot. Mooie herinneringen!
