Loop Leeuwarden 2014

Daar was hij dan zondag: Loop Leeuwarden 2014.

Voor mij de eerste van twee halve marathons dit jaar. En als er één ding duidelijk is geworden gisteren, dan is het wel dat er nog heel wat moet gebeuren voor de start van de Mar-athon over dik een maand.
Het geluk is dat we dan om 19.00uur starten, dus van de enorme warmte zullen we geen last hebben.
Want wat zat die warmte me tegen.. Ik had mezelf een mooi doel van 1:30 gesteld, dit moest toch wel lukken na mijn 1:34:50 van vorig jaar? Ik ben immers een jaar verder en veel beter getraind!
Helaas, dit alles viel tegen.
Het begon allemaal voorspoedig: ik vond een mooi groepje om bij aan te haken, iets te hoog tempo misschien, maar dit dacht ik ook in de ronde van Oranjewoud en daar wist ik het tempo vol te houden en in een, voor mij, mooie tijd te finishen.
De eerste helft van de loop ging ook prima, met een 10km doorkomst tijd van 41:03. Een kilometer later was het echter einde verhaal. De hitte begon toe te slaan, onderweg mistte ik door verschillende redenen enkele verzorgingsposten, dit nekte me uiteindelijk toch. M’n benen wilden niet meer.
Het was nu zaak om door te gaan puur op karakter en vooral niet al te veel tijd te verliezen.
Gelukkig stonden er langs het parcours op diverse punten genoeg mensen om ons aan te moedigen, dit hielp enorm en wordt ook enorm gewaardeerd!
Het mentale gevecht werd op een gegeven moment zo erg, dat ik niet eens meer normaal kon rekenen. Na ongeveer 1:10 kwam ik langs het 17km punt, hier schrok ik behoorlijk van. Ik dacht namelijk dat ik nog 5km moest.. Gelukkig zat ik er een kilometertje naast en hoefde ik nog maar 4 natuurlijk!
Op zo’n 2 tot 3km voor de finish kreeg ik een enorme steun in m’n rug, ik werd ingehaald door Wiebe Koopmans, hij zag hoe enorm zwaar ik het had en nam me op sleeptouw. Na een paar honderd meter kreeg hij echter kramp en moest ik alleen door, dit hield ik nog een paar honderd meter vol, maar toen was het allerlaatste drupje energie ook weer weg. Weer een paar meter later kwam Wiebe weer voorbij, gaf nog een paar laatste tips en ging er weer vandoor.
Vanaf hier was het nog een paar keer goed puffen en op naar de finish, eindelijk.
Ik kan me niet heugen dat ik ooit zo blij ben geweest om de finish te zien.. Zo blij zelfs, dat ik m’n supporters voor de finish zelfs over het hoofd zag! Mijn excuses hier voor, volgende keer let ik wat beter op!
Ik finishte uiteindelijk na 1 uur 33 minuten en 52 seconden, een minuut sneller dan vorig jaar.
Tijdens het bijkomen kreeg ik nog even de kans om Andrea Hofstra succes te wensen en gelukkig ging het bij haar een stuk makkelijker dan bij mij, getuige een knappe 2e plek op de 10km bij de vrouwen.
Het werd me even later ook duidelijk dat ik veel te weinig gedronken heb; uitdrogingsverschijnselen. Gelukkig werd dit al iets minder na een paar drankjes (halve liter water, Aquarius, AA en 7 ijsthee).Ondanks dat het niet ging zoals ik had verwacht en gehoopt, ben ik toch zeker wel tevreden met mijn PR en de mooie dag!